เรื่องของความรัก ทุกคนมักมองว่าเป็นความรู้สึกที่ตรงกัน ของคนสองคน เป็นความเข้าใจ ห่วงหาอาทรกัน เมื่อมีความรัก เรามักจะอยากให้มันคงอยู่กับเราไปให้นานที่สุด บางคู่โชคดี ลงเอยกันถึงขั้นแต่งงานใช้ชีวิตคู่ อยู่กันจนแก่เฒ่า..
“มือที่สาม”… ได้ยินก็ยิ้มอ่อน มองบนแล้วใช่ไหมคะ ฮ่าๆๆๆ คำๆ นี้ ไม่มีใครอยากให้เข้ามาในชีวิตตัวเองหรอกค่ะ

“มือที่สาม” ถูกเรียกเป็นชื่ออื่นอีกมากมาย เช่น กิ๊ก ชู้ ดอก… สารพัดตามอารมณ์ ในหนัง ละคร บทบาทของมือที่สาม มักจะถูกซุกซ่อน แอบคุย แอบเจอ เป็นความลับ… แต่บางครั้ง เรื่องจริงก็ไม่ได้อิงละครนะคะ

วันนี้ มี เรื่องจริง จากคนๆ หนึ่งที่รู้จัก เขาไว้ใจและสนิทกับทางเรามากเลยไว้ใจและเล่าเรื่องราวให้ฟัง พอฟังแล้วก็รู้สึกว่าน่าสนใจ เลยขออนุญาตเจ้าของเรื่อง นำมาเล่าให้สาวๆ ทุกคนฟัง
เราไม่ได้มาประจาน หรือต้องการให้เห็นใจ เราแค่ต้องการให้ทุกคนเห็นในมุมของคนที่เป็น มือที่สาม ความรู้สึกของคนที่มีความรัก แต่ไม่มีสิทธิ์เป็นตัวจริง บางครั้งในละคร อาจจะไม่ได้เท่าครึ่งหนึ่งของชีวิตจริงเลยด้วยซ้ำ ถือว่าอ่านเป็นความรู้ละกันนะคะ

ความรัก มักไม่เลือกที่ ไม่เลือกเวลา ไม่เลือกคน… สวัสดีค่ะ เราชื่อมน มีอาชีพขายตรง รู้จักคนเยอะ เป็นคนร่าเริง โสดมาห้าปีได้ละค่ะ มนเป็นคนเก่งค่ะ ฮ่าๆๆๆ ทุกคนบอกแบบนั้น ไม่มีเรื่องไหนที่มนทำไม่ได้ ยกเว้นเรื่องความรักค่ะ .. โดนทิ้งก่อนตลอดเลย จนรู้สึกว่า ไม่มีใครจะยังดีกว่า จากงานขายตรงทำให้มนมีเพื่อนกลุ่มหนึ่งค่ะ
กลุ่มนี้เรามีกัน7คนค่ะ จะว่าสนิทกับทุกคนเลยไหม… ก็ไม่นะคะ ตามนิสัยผู้หญิงก็จะมีนินทากันบ้าง มนชอบฟังค่ะ ไม่ค่อยออกความเห็น แต่ละคนนี่โสดเกือบทุกคนเลย ยกเว้น โบตั๋น .. โบตั๋นเป็นผู้หญิงน่ารักค่ะ ใสๆ เหมือนเด็กน้อยตลอดเวลา ตอนแรกที่มนมาอยู่ในกลุ่มนี้ มนชอบผู้หญิงแบบโบตั๋นมากๆ เขาดูน่าทะนุถนอม ไม่เหมือนมน ฮ่าๆๆๆๆ โบตั๋นมีแฟนค่ะ แฟนจริงๆ ของโบตั๋นชื่อว่า แมนค่ะ เป็นหนุ่มรุ่นน้องมหาวิทยาลัยเดียวกันกับโบตั๋น ตอนเรียนไม่รู้จักกัน มารู้จักตอนทำงานและคบกัน เคยเลิกกันไปหนึ่งครั้ง แล้วก็กลับมาคบกันใหม่ สงสัยใช่ไหมคะ ทำไมมนถึงเน้นว่าแฟนจริงๆ… คนเราเห็นแค่หน้า เราไม่สามารถจะรู้ได้เลยว่า เขาคนนั้นเป็นคนอย่างไร
“มนไม่ชอบโบตั๋นค่ะ” เมย์ เพื่อนอีกคนในกลุ่มเป็นเพื่อนกับโบตั๋นตั้งแต่สมัยมหาวิทยาลัย เคยเล่าให้มนฟังว่า จริงๆ โบตั๋นไม่ได้ใส เหมือนบุคลิกที่เราเห็น.. เขาใช้ความใสของเขา หลอกผู้ชายให้เข้ามา คบซ้อน คุยเยอะ และ “ง่าย” เมย์เคยเล่าว่า โบตั๋นเป็นคนที่ไวมากๆ คุยตอนเช้า ค่ำนั้นก็ไปหาผู้ชายที่ห้อง… คงไม่ต้องบอกใช่ไหมคะ ว่าไปทำอะไรกัน ฮ่าๆๆๆ โบตั๋นถือว่า โด่งดังมากๆ ในมหาวิทยาลัย เพราะข่าวคาวๆ ของเขา …มนไม่เชื่อนะคะ ครั้งแรกที่เมย์เล่า จนมาเจอกับตัว

เรานัดเจอกันบ่อยค่ะ ทานข้าวกัน เม้ากัน ทุกครั้งที่โบตั๋นมา เขาจะพาผู้ชายมาด้วย “ไม่ซ้ำคน” ก็มีแอบอิจฉานะคะ ทำไมหาง่ายจัง ฮ่าๆๆๆๆ แต่ที่พามาบ่อยก็จะเป็นแมน แฟนตัวจริง แรกๆ มนก็ งง ค่ะ แต่เห็นเพื่อนๆ นิ่งๆ เฉยๆ ทำเป็นไม่รู้อะไร ก็เลยตามเลยไป จนมีอยู่วันหนึ่งค่ะ งานวันเกิดเพื่อนในกลุ่มเรา ตามความเคยชิน เราก็จะเดากันค่ะว่า วันนี้โบตั๋นจะพาใครมา ปรากฏว่าวันนั้น เขาพาแมน แฟนตัวจริงมา เราดื่มกัน คุยกัน สนุกสนานตามประสา หลังจากเป่าเค้กวันเกิดเสร็จ มนก็ออกมานั่งรับลมเล่นที่ระเบียง แมนเข้ามาทักทาย เราก็ได้คุยกันตามประสาคนรู้จักและฐานะ
“เพื่อนแฟน” แมนบอกว่า แมนมีไลน์เพื่อนโบตั๋นในกลุ่มทุกคนเลยยกเว้นมน …มนไม่ค่อยคุยกับแมนค่ะ มนกลัวหลุดทำสีหน้าไม่ดี คือมนสงสัยมาตลอดเลยว่า เป็นแฟนกัน ไม่รู้อะไรเลยหรอ? แถมยังจบมาจากที่เดียวกัน ไม่เคยได้ยินอะไรเลย? มนเลยพยายามหลีกเลี่ยงการคุยแบบส่วนตัวกับแมน เดี๋ยวโป๊ะแตก มนเลยแกล้งบอกว่าจำไอดีไม่ได้ ก็มีเฟสกันนิ มีไรก็ทักมาในนั้นก็ได้ แมนก็โอเคๆ

หลังจากวันนั้น แมนก็ทักมาบ้างค่ะ คุยกันทั่วไปๆ จนมนรู้สึกว่า คงไม่มีอะไรหรอก เลยให้ไอดีไลน์แมนไป แมนก็แอดมา หลังจากวันนั้น แมนก็ทักมาทุกวัน แมนเป็นคนคุยสนุกค่ะ หัวข้อส่วนใหญ่ก็เรื่องงาน เพราะแมนเป็นเซลล์ อาชีพเราคล้ายๆ กัน จนสนิทกันระดับนึง แมนก็ขอนัดเจอมน มนก็ไปเพราะไม่ได้คิดอะไร เหมือนมีเพื่อนเพิ่มมาอีกคน วันนั้น แมนมาปรึกษามนเรื่องโบตั๋น แมนบอกว่า ได้ยินหลายคนเตือนว่า แมนโดนสวมเขา โบตั๋นหลอกแมน มนเห็นว่าเราสนิทกันและเริ่มไว้ใจแมน เลยตัดสินใจถามแมนว่า อยู่มหาลัยเดียวกัน ไม่เคยได้ยินข่าวอะไรเลยหรอ แมนบอกว่าก็ได้ยิน เคยถามโบตั๋นด้วย แต่โบตั๋นก็ปฏิเสธ และให้เหตุผลว่า “ไม่มีหลักฐาน” ทำให้แมนก็ไม่สามารถที่จะพูดอะไรต่อไปได้… บอกตามตรง ตอนนั้นมนก็เงียบไปเลยเหมือนกัน เรื่องสมัยมหาลัย บอกตามตรงว่าก็รู้มาจากเมย์… แต่มันแรงตรงที่ เมย์เคยให้มนดูรูป และคลิปของโบตั๋นกับบรรดาคู่ขาที่ได้มาทั้งหมดก็จากการส่งๆ ต่อกันมา ตอนนั้นพ่อแม่โบตั๋นโกรธมาก จะแจ้งความบรรดาคู่ขาที่เอารูปและคลิปมาปล่อย พยายามตามลบ แต่ก็ไม่หมด… ตอนนั้นความรู้สึกมนรู้สึกว่า สงสารแมนที่โดนปิดบัง แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น มันก็ไม่ใช่เรื่องของมนนิคะ ที่จะต้องไปเล่าหรือบอกอะไร หลักฐานเราก็ไม่มีอีกอย่างคบกันมาขนาดนี้ คงรับกันได้หมด มนเลยเฉยๆ ใจความเรื่องราววันนั้นที่เราคุยกัน คือแมนสงสัยโบตั๋นเรื่อง “ข่าวคาว” ต่างๆ และพูดออกมาว่า “อยากเลิกกับโบตั๋น”

หลังจากนั้นเราก็คุยกันตลอด “ทุกวัน ทั้งวัน” เจอกันบ่อยขึ้น… ความน่ารักของแมนคือ เป็นคนใส่ใจในรายละเอียด มนเคยพูดว่าชอบผู้ชายพูดคะ/ขา แต่ไม่ใช่แบบเก้งกวางนะ ฮ่าๆๆๆ หลังจากนั้น เวลาแมนตอบหรือคุยกัน เขาจะใช้คำว่าค่ะ กับมนตลอด หรือเป็นคนที่ขี้อ้อน คำพูดคำจาดี ใครฟังก็หลงค่ะ.. “อย่าเล่นกับไฟ” คำนี้ยังใช้ได้ดีค่ะ ยอมรับแบบหน้าไม่อายเลยว่า มนหวั่นไหว
รู้ค่ะ… แมนเป็นแฟนโบตั๋น เพื่อนในกลุ่ม แต่เราไม่ได้สนิทกัน มนสนิทกับแมนมากกว่าและพอสนิทก็ยิ่งโกรธไปอีกว่า
“การคบกันต้องมีความจริงใจ เริ่มจากการปิดบัง ถึงจะเป็นเรื่องในอดีตก็ไม่ควร”
วันนึง มนกับแมนเราไปดูหนังกัน แมนเอาเสื้อหนาวมาคลุมให้มนข้างนึง มนอยากรู้ว่าเขารู้สึกเหมือนมนไหม มนเลยจับมือเขาในเสื้อกันหนาว ตามสัญชาตญาณคนเรา ถ้าไม่รู้สึกอะไร แค่สะบัดมือก็จบ แต่มันไม่ได้เป็นแบบนั้น… แมนจับมือมนจนหนังจบ พอออกจากโรงหนังเราก็ไปดูดบุหรี่ด้วยกันพักหนึ่งแต่ไม่มีคำพูดใดๆ จนแยกย้ายกันกลับบ้าน มนเลยตัดสินใจส่งไลน์ไปอธิบาย

“เรามีอะไรหลายอย่างในหัว ผิด ถูก มันตีกันหมดอะ เราแคร์เรื่องเธอกับโบตั๋น…
ตอนนี้ ในเวลานี้ เราขอมีความสุขในที่ของเราได้ไหม ถ้าเธอไม่โอเคก็บอก
เราจะหยุดทุกอย่าง เราแค่อยากเป็นคนที่คอยห่วง ดูแลเธอ ช่วยเธอเท่าที่คนๆ นี้จะทำได้ เรารู้เธอยังมีตัวเลือกอีกเยอะ ไม่หวังให้เธอรู้สึกตรงกันนะ และถ้าสิ่งที่เราบอกทั้งหมดนี้ จะทำให้ทุกอย่างเปลี่ยน ขอให้เธอลืมทุกอย่างซะ เราจะออกไปจากชีวิตเธอเอง… ใช่ มันมากกว่ารู้สึกดี เราว่าเราชอบเธอแล้วละ เหนื่อยจากโบตั๋นก็ยังมีเรานะ… ยังไงก็ตอบด้วย”

มนรอประมาณเกือบครึ่งชั่วโมง ไลน์ขึ้นว่า “อ่านแล้ว” แต่ยังไม่มีคำตอบใดๆ …ใช่ค่ะ มนคิดเลยว่า มันจบแล้ว ก็ได้แต่ร้องไห้จนหลับไป พอเช้า ตื่นขึ้นมา ก็พบว่าแมนตอบกลับมาแล้ว
“หลับยัง… เราไม่อึดอัดนะ แต่อย่าหายไปไหนล่ะ ตื่นตอนไหนปลุกด้วยนะ”
… ทุกอย่างมันเริ่มจากตรงนี้ค่ะ

อ่านถึงตรงนี้ทุกคนคงจะด่ามนแล้วแน่ๆ เลย ด่าได้นะคะ แต่อย่าแรงมาก ฮ่าๆๆๆๆๆ อาจจะมีคำถามว่า มนไม่รู้สึกผิดบ้างหรือ? ไม่อึดอัดบ้างหรือ? ทำไมหน้าด้านจัง? …มนเคยรู้สึกผิดค่ะ ใช่ค่ะ “เคย”

ความผิดมันหอมหวานมาก ทุกครั้งที่อยู่กับแมน มันมีความสุขมากๆ
การได้ทำอะไรเพื่อแมน จะมากน้อยแค่ไหน มนก็ดีใจที่ได้ทำ และมนเชื่อคำว่า “ตบมือข้างเดียวไม่ดัง”… มนไม่ได้คิดไปเองคนเดียว

มันผิดไหม… ที่เราจะอยากมีใครอีกคนข้างๆ ทั้งๆ ที่เราก็มีอีกคนอยู่แล้ว
มันผิดไหม… ว่าที่เราต้องการคนๆ นั้นมันเป็นเพราะเขาเข้าใจได้มากกว่า
มันผิดไหม… ที่ความรักของเรา มันมีแค่เราสองคนที่เข้าใจ

มนรู้ดีค่ะ ยังไงสักวันมันก็ต้องจบ เพราะมนไม่เคยมีความคิดที่จะแย่งแมนมา …แมนก็ไม่ได้หลอกมน ไม่ได้โกหก เราคบกันแบบ “ยอมรับและเข้าใจ” เวลาแมนทะเลาะกับโบตั๋นมา มนก็จะคอยบอกเขาให้ใจเย็น ค่อยๆ คุย จนเขาดีกัน ไม่เคยกล้าถาม ว่าเราเป็นอะไรกัน เรามีกฎของเราค่ะ คือ “เราจะทักกันทุกวัน ไม่ว่าบทสนทนาในวันนั้นจะสั้นหรือยาว, เราจะไม่มีความลับต่อกัน และ เราจะเป็นคนที่ไว้ใจซึ่งกันและกันมากที่สุด”… ทุกอย่างก็ดำเนินเรื่อยมา จนผ่านไปได้ 2 เดือน

มนย้ายบ้านค่ะ เราไกลกันมากขึ้น เราเลยตกลงกันว่า ไม่ว่าจะยังไง เราก็จะเจอกันอย่างน้อยอาทิตย์ละครั้ง ช่วงแรกทุกอย่างก็ผ่านไปได้ด้วยดีนะคะ อ่อ ลืมเล่าไป ระหว่างสองเดือนนั้น เราเคยไปเที่ยวกันทั้งกลุ่ม รวมถึงมีแมนด้วย …ความรู้สึกตอนนั้นมันเป็นความรู้สึกตื่นเต้นมากกว่าค่ะ แต่ไม่ได้กลัวว่าโบตั๋นจะรู้ ข้อดีของแมนคือ แมนนิ่งมากกกกกกกกกกก จริงๆ จากการเป็นคนตรงนี้ อยู่ในฐานะแบบนี้ก็ทำให้มนเรียนรู้อะไรหลายอย่าง และอยากเอามาแชร์ให้เพื่อนๆ ทราบกันค่ะ..

การที่เรามีรหัสไลน์ หรือเฟสบุคของคนรัก ไม่ได้หมายความว่าเราจะได้รู้ทุกอย่าง จากประสบการณ์ตรงของมน โบตั๋นมีรหัสทุกอย่างของแมนค่ะ “ที่ๆ อันตรายที่สุด คือที่ๆ ปลอดภัยที่สุด” แมนจะบันทึกชื่อมนแบบ ธรรมดาที่สุด ไม่มีอะไรพิเศษ ในเฟสบุค เราไม่เคยคุยหรือโพสอะไรให้กันเลย มีแค่ไลค์กันเล็กๆ น้อยๆ เราจะคุยกันแค่ในไลน์ และทุกครั้งที่คุยเสร็จ แมนจะลบบทสนทนาทุกอย่างทิ้ง ไม่มีหลักฐานทิ้งไว้

เรานัดเจอกันหลังเวลา สามทุ่มเสมอ ถ้าดูหนัง ก็จะดูรอบดึกสุด ถ้ามานอนด้วยกัน ก็จะเป็นหอพักคนรู้จักใกล้ๆ บ้านแมนแทน

ทุกครั้งที่เราต้องเจอกันพร้อมหน้าพร้อมตา เราจะคุยกันเป็นปกติ แต่ไม่ใกล้กัน… มีแค่สายตาเราเวลามองกันแล้วรู้กันสองคนเท่านั้น

การทำให้ทุกคนรู้ว่าเราคือตัวจริงไม่ได้ช่วยให้เขาไม่มีคนอื่น.. ใน facebook แมนกับโบตั๋นจะขึ้นสถานะว่า คบหากันอยู่ และโบตั๋นเองก็ชอบแสดงตัวว่าเป็นเจ้าของแมนอยู่เสมอๆ… มนก็แอบเจ็บอยู่นิดหน่อยค่ะ แต่นี่ถือว่าเป็นสิ่งที่ทำให้มนกับแมนปลอดภัยในการแอบคบกันมากๆ เพราะจะไม่มีใครสงสัยเราเลย

มีเพื่อนบางคนในกลุ่มมนรู้เรื่องค่ะ… เป็นคนที่มนสนิท และเข้าใจมนมากที่สุด เหตุผลที่มนให้เขารู้ เพราะบางทีมนก็ต้องการที่ปรึกษา… เพื่อนห้ามมนค่ะ แต่มันก็เข้าใจว่ามนรู้สึกอย่างไร เพราะมนไม่ได้ต้องการแย่งแมนมาเป็นของมน อีกอย่าง การมีคนรู้ มันทำให้เรามีหูมีตามากขึ้น ระวังตัวได้มากขึ้น

การที่เขา รับสายโทรศัพท์คุณทุกครั้ง ไม่ได้หมายความว่าเขาจะไม่ได้อยู่กับอีกคน มีอยู่ครั้งหนึ่งค่ะ มนมาทานข้าวกับแมน แล้วเราก็ออกมาสูบบุหรี่ด้วยกันข้างนอก โบตั๋นโทรมา แมนจะไม่รับ แต่มนบอกให้เขารับ แล้วจะไปเดินเล่นไกลๆ รอเขาคุย แต่แมนกลับดึงมนมานั่งข้างๆ แล้วเปิดลำโพงให้ได้ยินว่า คุยอะไรกับโบตั๋นบ้าง… เจ็บสิคะ รออะไร ฮ่าๆๆๆๆ

เวลาที่เขาบอกคุณว่า นอนแล้ว เล่นเกมส์อยู่ หรือแบตหมด อาจจะไม่ได้เป็นอย่างนั้นเสมอไปค่ะ เวลาแมนอยู่กับมน เขาจะชอบเปิดมือถือเป็นหมวดการบินค่ะ แล้วพอแยกย้ายกัน เขาค่อยบอกโบตั๋นว่า หลับบ้าง เล่นเกมส์บ้าง

มีอีกหลายอย่างที่แมนทำ แล้วทำให้มนรู้ว่า ในละครที่เราเห็นเรื่องมีกิ๊กต่างๆ นาๆ มันแค่พื้นฐานมากๆ ค่ะ ทำให้มนคิดว่า ถ้าสมมติวันหนึ่ง มนได้คบกับเขาจริงๆ เขาจะทำแบบนี้กับคนอื่นตอนมีมนมั้ย… นี่ก็เป็นอีกเหตุผลหนึ่งค่ะ ที่ทำให้มนไม่ได้อยากครอบครองแมน

ทุกอย่างดำเนินไปอย่างลึกซึ้ง แต่แล้วก็มีเหตุการณ์ไม่คาดฝันเกิดขึ้น…