โอ๊ย แค่ดูตัวอย่าง สตรีที่เกิดในยุค 90 อย่างอิฉัน แถมติดการ์ตูนเรื่องนี้แบบดูวนเป็นสิบๆ รอบ ก็น้ำตาคลอเบาๆ แล้ว (พอดีอินง่าย) ทั้งเพลง ทั้งภาพ งานนี้ต้องไม่พลาดที่จะดูแน่นอน

 

ความรู้สึกหลังดูจบ

คือเรารู้สึกอิ่มอย่างบอกไม่ถูก ดูไปยิ้มไป มีความสุข ความประทับใจ แม้ในวัยเด็กเราเปิดดูหลายรอบแบบไม่มีเบื่อ จนเรารู้เรื่องราวทุกอย่างแล้ว แต่ตัวหนังก็ไม่ได้ทำตามต้นฉบับเสียทีเดียว มันมีอะไรใหม่ๆ แทรกเข้ามา ทำให้หนังเรื่องนี้มีมิติ มีความสมจริงมากขึ้น และมันก็ทำให้เรารู้สึกมีความสุข เหมือนเจอเพื่อนเก่าที่ห่างหายกันไปนานมากๆ มาเติมเต็มจินตนาการที่มันหล่นหายไปเมื่อเราก้าวเข้าสู่วัยผู้ใหญ่ ถ้าคุณโตมากับการ์ตูนเรื่องนี้เหมือนกัน จงไปดูเถิด !

 

 

เปิดเรื่องมา และตามด้วยเพลง Arabian Nights มันคือความฟินของเด็กในร่างผู้ใหญ่คนนี้มากๆ แต่ก็แอบมีความรู้สึกว่า ดำเนินเรื่องเร็วในตอนแรก และแอบยืดเยื้อบ้างในบางฉาก เป็นตำหนิเล็กๆ ที่รู้สึก แต่ก็ไม่ได้ทำให้ความสนุกของทั้งเรื่องหายไป

 

มันกลายเป็น เราเฝ้าดูว่าฉากไหนจะเหมือนในการ์ตูนบ้าง ซึ่งเรื่องนี้ก็ใส่ฉากแบบในการ์ตูนมาค่อนข้างเยอะ เอาใจแฟนการ์ตูนสุดๆ แต่ก็ไม่ได้ทำเหมือนทั้งหมดนะ เดี๋ยวจะหมดความตื่นเต้นไป เขามีการปรับเปลี่ยน บิดเรื่องราว เปลี่ยนมุมกล้อง และเพิ่มเติมสิ่งใหม่ๆ ลงไปให้หนังดูมีอะไรมากขึ้นด้วย

 

 

 

ด้านการแสดง ที่เป็นห่วงตอนแรกเลยคือ วิล สมิธ เฮียโดนวิจารย์การเป็นจีนี่ตั้งแต่หนังยังไม่ฉายเลยจ้า แต่พอดูจบแล้วหายห่วงนะ งานนี้เฮียได้ปล่อยพลังเต็มที่ เป็นจีนี่ที่ตลก และออกแนวล้นๆ แบบที่ไม่ค่อยเห็นบทนี้มาก่อน แถมยังเด่นมากจนแอบ(แทบ) จะกลบพระเอกเบาๆ แต่พระเอกอะลาดินก็น่ารักนะ เป็นธรรมชาติ และมีแววตาที่สื่อออกมาแบบจริงใจ เพราะบทอะลาดิน จะดูเป็นผู้ชายใจดี ทะเล้นๆ ถ้าแคสต์คนที่หน้าตาคมเข้มมาแต่ตาดุเกินไปจะดูไม่เหมาะกับบท ซึ่งเราว่าให้เขาคนนี้ Mena Massoud แสดงนี่แหละเหมาะแล้วค่ะ ส่วนบทจัสมิน  Naomi Scott คือสวยมาก นางเป็นนักร้องอยู่แล้วด้วย ถือว่าเหมาะ เพราะหน้านางก็มาทางแขกได้อยู่นะ อีกคนหนึ่งคือบทจาฟาร์ Marwan Kenzari นี่ก็แสดงได้ร้ายมากๆ จ้า เกรี้ยวกราดสุด หน้าดุ หน้าคม และน่าเกรงขามจริงค่ะ

 

 

มาพูดถึงปมตัวละครกัน คือสิ่งที่ดีนะ ที่ผู้กำกับ Guy Ritchie ได้เพิ่มปมตัวละครเข้ามา ทำให้การกระทำและอารมณ์ความรู้สึกของตัวละครมันดูมีเหตุมีผล มีมิติ และที่มาที่ไปมากขึ้น อะลาดินที่รู้สึกด้อยค่าเพราะคำดูถูกดูแคลน จัสมินที่ต้องการเรียกร้องสิทธิ์สตรี ส่วนจาฟาร์ก็มีปมคลายๆ อะลาดินนะ ทั้ง 2 ตัวละครคือเหมือนกัน มีสัตว์เลี้ยงคู่กาย มีความทะเยอทะยานเหมือนกัน แต่ต่างกันตรงที่นิสัย การแสดงออก และวิธีการที่ใช้เพื่อให้ไปถึงเป้าหมาย มันก็ให้แง่คิดได้ว่าคนเรามีทางเลือกที่จะทำดี แม้จะเกิดมาต่ำต้อย แม้จะมีทางเลือกน้อยก็ตาม

 

 

 

ส่วนประเด็นของจัสมิน คือเฟมินิสต์ เข้ากับโลกปัจจุบันมากจ้า รู้ๆ อยุ่ว่าบางที่..ยังมีการเหยียดเพศ กดขี่อยู่เรื่อยมา คุณผู้กำกับเอามาใส่ในอะลาดินได้แบบเนียนๆ คือดีค่ะ พัฒนาและต่อยอดบทให้เจ้าหญิงของเราดูแกร่งขึ้นค่ะ ดีๆ

 

ส่วนที่ดีงามอีกเรื่องคือ งานภาพและเสียงจ้า เพลงเพราะ ภาพสวย สีสันมาเต็ม ดีไซน์แต่ละฉากออกมาดีงาม และทุกฉากที่เป็น Musicals คือฟิน โดยเฉพาะฉากเพลงในตำนาน A Whole New World มันใช่มากๆ ดูไปยิ้มไป แบบว่ามาเติมเต็มความสุขในใจมากๆ สมกับการรอคอยจริงๆ

 

 

ในส่วนที่เพิ่มเพลงเข้าไปใหม่ บางทีก็แอบไม่อินนะ แต่ก็เข้าใจว่าหนังต้องการเพิ่มฉากตัวละครและต้องการให้เรารับรู้อารมณ์และความรู้สึกของตัวละครนั้นๆ มากขึ้น ดังนั้นก็ให้อภัยก็ได้ค่ะ นับถือในความพยายาม และทำออกมาดีมาก

 

สรุปคะแนน Aladdin 2019 ที่ 9/10 หักแผลเล็กๆ น้อยๆ ในส่วนของความยืดเยื้อบางตอน ที่เหลือคือดีงามค่ะ ชอบที่พัฒนาบท และปมตัวละคร ทำการบ้านมาดีมากๆ แฟนการ์ตูนคนนี้ไม่ผิดหวังเลยค่ะ อ่อ จะบอกอีกว่า น้องอาบูน่ารักมากค่ะ แม้จะเป็น CG ก็เถอะ 

 

Tags:
• Aladdin
• อะลาดิน
• รีวิวหนัง